تاثیر تنش های شغلی، راهبردهای مقابله با تنش، تاب آوری و سلامت روانی در رضایت شغلی تکنسین های بی هوشی

نارضایتی شغلی منجر به کاهش عملکرد و اشتباهات کاری زیادی در کارکنان می­شود. این پژوهش با هدف بررسی رابطه­ی تنش­های شغلی، راهبردهای مقابله با تنش، تاب­آوری و سلامت روانی با رضایت شغلی و نقش پیش­بینی­کننده­ی این ­متغیرها در تبیین رضایت شغلی در تکنسین­های بی­هوشی انجام شد. روش­کار: در یک مطالعه­ی مقطعی 120 نفر از تکنسین­های شاغل در اتاق عمل بیمارستان­های تابعه­ی دانشگاه­های علوم پزشکی تهران و ایران در سال 1388 به صورت داوطلبانه و به شیوه­ی در دسترس انتخاب شدند. پرسش­نامه­های تنش شغلی (jss)، راهبردهای مقابله با تنش موس و بیلینگز، تاب­آوری کونور و دیویدسون (cd-risc)، سلامت روانی (ghq) و مقیاس رضایت-نارضایتی شغلی (jsds) بر روی آزمودنی­ها انجام شدند. نتایج با استفاده از روش­های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به صورت گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. یافته ­ها: بین تنش شغلی، راهبرد مقابله­ای مهار جسمانی و فقدان سلامت عمومی با رضایت شغلی رابطه ی معکوس و معنی­دار و بین تاب­آوری، راهبردهای مقابله­ای حل مسئله و جلب حمایت اجتماعی با رضایت شغلی رابطه ی مستقیم و معنی­داری وجود دارد (05/0p<). نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که راهبرد مقابله­ای حل مسئله به صورت مستقیم و تنش شغلی به صورت معکوس می توانند رضایت شغلی را به طور معنی­داری تبیین کنند (01/0p<). نتیجه­ گیری: کاهش تنش شغلی و افزایش استفاده از راهبرد حل­مسئله باعث افزایش رضایت شغلی تکنسین­های بی­هوشی می شود.